RUH
Her gün sil baştan kurulan sahnedeAynı kişiler, farklı kişi’liklerdeKutsal Güneş’in altındaki günüefendisine adayıp daGecenin kör karanlığını kendine reva görür insanOnunla aydınlanan Ruh,Onsuz karanlıkta biçaredir,
DOLUNAY
Bulutsuz ve yıldızsız bir gecenin Ay’ıSokakta yalnız yürüyen beni selamlar ve izlerVe izler taşırım bedenimdeYüreğimdeki acıları gizler 2015 – Antalya
ADAM İLE KADIN – I
-“Dünya ve onun üzerinde yaşayan insanlar için kendini feda ettin demek.”-“Bir bakıma öyle…” “Yıldızlar.. ne kadar ilginç değil mi?” yanı başına uzanmış adama biraz
VE İNSAN
Ne derler bilirsin: Bu dünyada çok fazla yeni bir şey yok, sadece eski problemler yeni insanların başına geliyor. İçinin sıkıldığı günleri iyi biliyoruz. Unutulur
KISA’LAR – VI
DENEME – IIIÖlmeyeceğini düşünme, kaçış yok eceldenİçerken şarabı, alay etmek iyiydiNeden üzülürsün ki, belliydi zatenDoğarken ölümü, kabullenmek iyiydi.19.11.15 – Antalya Rahatlatır ruhumu, yorgunken AySüzülür
KUSURLAR
Ne çabuk geçtiKoca yıllar ardına devirdiklerimMutluluğum kaydı ellerimden önceDüş kırıntılarımSözlerimVe merak uyandıran heveslerimSanırım yetişkinlik dedikleri bu olsa gerekYa da hataların ardından gelenpişmanlık hissiAkıllanmıyor da
NI SETARCOS ISAMNUVAS
Antik çağlarda bir ülkede, halk tarafından tanınmış bir politikacının, bir o kadar ünlü şair dostunun mahkemesinde yaptığı konuşmadan bir kesit. Bir ihtimal, belki de,
KISA’LAR – V
DENEME II Doğru mu görüyor ruhun aynası gözlerim Yoksa ölüm gerçekten çıkarıyor mu topraktaki aşıkları Bak şurada, sevdiğini tutan delikanlının açık bağrı Düşümde kendimi