Ne anlatmak istiyorsun (diye soruyorum kendime)
ben’im, ben’i, bana anlatmak istiyorum
mamafih zor epey
epeyce birikmiş ve tortullaşmış anılar
suyu kirletmekle kalmadığı gibi
doldurmuş posa ile de
lakin bunu bile bırakmışım geride
örmüşüm tuğlalar bir bir, her gün,
eksiğimi tamamlamış, örtmüşüm kusurlarımı
set çekmişim gölgeme
karanlıkla aydınlattığım ışığımı
kendi gücüyle ışımaya bırakmışım
kargalar silip süpürmüş çöplerimi,
yağan yağmur temizlemiş artıkları
ve
artık’ları geride bırakmışım
keşke’ler düşmüş yakamdan bir bir
sevgiye – sanırım – alışmışım
Şubat 2025, Amasya
